Het is donderdag 13 juli wanneer ondergetekenden, Marloes en Tobias, op de bank zitten. We hebben afgesproken om ditmaal samen het verslag te schrijven, omdat het ons zo leuk leek om zo herinneringen op te halen. Ga er maar goed voor zitten, want het wordt een lekker lang verhaal.

Precies een week geleden begon het mooie Italië avontuur. Na een lange, maar goed verlopen reis kwamen we vrijdagmiddag aan in het zonovergoten San Felice sul Panaro. Na ons te hebben geïnstalleerd in het sportcomplex, konden we als echte vakantiegangers onze handdoekjes uitgooien bij het naastgelegen zwembad. Een frisse duik na een lange reis was meer dan welkom! Ruim 20 jaar geleden is het Pasveerkorps ook in Italië geweest en in hetzelfde zwembad hebben zij toen een groepsfoto gemaakt in het water mét helmen. Je snapt dat wij op een missie waren; dit wilden wij ook! Gewapend met helmen en met medewerking van het zwembadpersoneel hebben we met onze 90 foto’s lange fotoshoot de geschiedenis herschreven.  

Na al dit badderplezier was het tijd om ons klaar te maken voor het eerste optreden op Italiaanse bodem. Toen we in uniform onderweg waren naar het stadion en merkten hoe warm het was, wisten we: dit weekend wordt heet! De organisatie had bij het stadion waar we ’s avonds zouden optreden een heerlijke maaltijd voor ons voorbereid. Dat ging er wel in! Daarna hebben we het publiek kennis laten maken met Pasveer en daar waren zij zeer van onder de indruk. Na een geslaagd eerste optreden was het tijd voor een drankje, ontspanning en een goede nachtrust.

Zaterdag

De dag begon heerlijk ontspannen en relaxt, want we hadden veel vrije tijd. De organisatie had een lekker ontbijt voor ons geregeld en de medewerkers van de kantine stonden voor ons klaar om ons van lekkere cappucino, koffie, thee of een ander drankje te voorzien. Daarna was er genoeg tijd om een duik te nemen of de Italiaanse supermarkt te verkennen. Wat ondergetekenden opviel, was dat er al vanaf de vroege ochtend een opvallend geluid te horen was buiten. Na een ontdekkingstocht waar Freek Vonk jaloers op zou zijn, kwamen we erachter dat het om het geluid van cicaden bleek te gaan. Het geluid deed ons in ieder geval denken aan het geluid van krekels, maar dan harder.

Na dit beestachtig mooie avontuur was het rond een uur of twee ’s middags tijd om de bus in te stappen om richting Modena te gaan. De organisatie had een bezoekje aan het Ferrari museum aldaar voor ons geregeld. We waren erg onder de indruk van al het moois wat er te zien was en we zijn de organisatie dankbaar voor dit uitstapje. Daarna stapten we weer in de bus om naar het centrum van Modena te gaan. Hier stond namelijk een korte streetparade op het programma, gevolgd door een presentatie op een prachtig, karakteristiek plein (het Piazza Grande) middenin de stad. Met al die karakteristieke Mediterraanse gebouwen om ons heen kregen we toch echt wel het “Italië gevoel”. Het was druk in de stad en het publiek was erg enthousiast. Na de parade en korte show op het plein was het weer tijd om de magen te vullen met opnieuw een lekkere maaltijd.

Na de lekkere en goed verzorgde maaltijd was het tijd voor alweer het laatste optreden van dit weekend. Op een decor waar je u tegen zegt, het Piazza Roma (vrij vertaald: het Romeinse plein) ging dit allemaal plaatsvinden. Het optreden was vergelijkbaar met die van de dag ervoor, namelijk een soort taptoe. Ditmaal waren er naast de korpsen van de dag ervoor ook enkele regionale korpsen aanwezig. Een ervan viel op door het gebruik van een soort zwepen. Er liepen een aantal mannen en vrouwen voor het korps met enorme touwen die wanneer ze ermee zwaaiden een harde ‘klik’ gaven. Op de maat van de muziek gaf dit een leuk effect. Als een van de laatste korpsen waren wij aan de beurt en het publiek heeft enorm kunnen genieten van onze inspanningen. We werden beloond met een zeer lang en enthousiast applaus. Het is toch wel echt de kers op de taart als je weet dat het publiek zo van je passie geniet! Eenmaal teruggekomen bij de slaaplocatie in San Felice sul Panaro hebben we onder het genot van een hapje en een drankje nog lang over onze avonturen nagepraat en het bleef nog lang onrustig rondom het sportcomplex! 😉

Zondag

Vandaag was alweer de laatste dag en tegelijk ook een vrije dag, dus we konden wederom lekker uitslapen en genieten van een heerlijk ontbijt. Daarna was het tijd om de supermarkt nog eens te bezoeken en alvast eten en drinken in te slaan voor de terugreis en eventueel voor thuis, als aandenken aan Italië. Je bent natuurlijk niet in Italië geweest als je niet goed gebruind terugkeert naar huis, dus we hebben, uiteraard goed ingesmeerd, liggen bakken en braden bij het zwembad en lekker gezwommen. Het was een heerlijke vrije dag. ’s Avonds gingen we uit eten in San Felice en de weg ernaartoe bracht ons een onverwacht leuke wandeling door het dorp. Ook hier zagen we nog een aantal mooie karakteristieke gebouwen waarbij natuurlijk door een aantal leden even enkele foto’s gemaakt moesten worden. We kregen vervolgens een lekkere maaltijd in een gezellig restaurantje, de aanwezige dj maakte er een feestje van en Agostino Molinari en zijn vrouw sloten namens de organisatie aan. Met hen is er voor en tijdens deze reis fijn en intensief contact geweest zodat alles op rolletjes liep. Na het lekkere eten en (alcoholische) drankjes hebben zij ons meegenomen naar een ijssalon waar we een heerlijk écht Italiaans ijsje hebben gegeten. Wat was dat smullen! Daarna was het toch echt tijd om voor de laatste keer naar het sportcomplex te gaan om onze spullen te pakken en ons klaar te maken voor de busreis terug naar huis, waar we, toen we vertrokken, werden uitgezwaaid door Agostino en zijn vrouw.

Namens iedereen van Pasveer willen wij als eerste Agostino, zijn vrouw en iedereen van de organisatie heel hartelijk bedanken voor de uitnodiging, het vertrouwen en de uitstekende begeleiding ter plekke. Verder willen wij iedereen die op wat voor manier dan ook betrokken is geweest bij deze fantastische reis heel hartelijk bedanken: we weten dat er vele uren in hebben gezeten! Bestuur, werkgroep, materiaalteam, korpsmanagement, begeleidingsteam, confectiedames, fotograaf, maar ook ouders en verzorgers van onze (jonge) leden en ga zo maar door: bedankt voor het vertrouwen en het mogelijk maken van deze prachtige reis!

Quando la banda passò: we zijn er graag in de toekomst weer bij! 😊

Tobias Tuïnk en Marloes Kuitert

| | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | | |