In Sjoerd Westra, architect van de Pasveerkorpsen, verliezen wij een groot vakman, een inspirator, bevlogen visionair, maar bovenal een warm mens. Voor onze korpsen is hij van grote betekenis geweest. Ook voor vele andere korpsen, met name Advendo Sneek, die hij onder zijn hoede heeft gehad is hij van groot belang geweest. Daarnaast is de invloed van Sjoerd ook voor de rest van de wereld van de amateurmuziek zeer groot.

Vanwege de ziekte van Jaap Pasveer, die op dat moment instructeur was, werd Sjoerd ingezet om de instructielessen over te nemen. Vanaf dat moment vloog hij op zijn brommer van Den Helder, waar hij gelegerd was bij de Mariniers, naar Leeuwarden om de tamboerlessen over te nemen.

Sjoerd Westra met het Korps Mariniers in 1962

Op dat moment waren er alleen maar slagwerkers onder de noemer Leeuwarder Jeugd Tamboerkorps. Sjoerd zat boordevol ideeën om het korps uit te breiden en te verbeteren. Deze ideeën ventileerde hij gretig bij de diverse besturen. Gek werden ze ervan, maar hij zette door. Het eerste wat hij voor elkaar kreeg, was piccolo’s toe te voegen aan het slagwerk. LJT liep vanaf dat moment met een zestal fluitisten, waaronder hijzelf, door de straten van Leeuwarden. De successen kwamen heel snel onder zijn fanatieke en inspirerende leiding. Het begin hiervan ontstond in Medemblik waar we de vele Drumgold Cups wonnen. Hierdoor kon Nederland zien hoe goed LJT was.

Alles werd door Sjoerd onder de loep genomen, instrumentarium en uniform, was van essentieel belang voor het inmiddels ontstane Pasveerkorps. Marinierstrommels, dat kon niet anders en een Bobby helm met Engels getint uniform, allemaal uit de koker van Sjoerd. Ondertussen ontwikkelde hij het slagwerk, eerst als instructeur en later als adviseur, tot wat het nu is: revolutionair, gedurfd, technisch hoogstaand en alom geprezen.

Pasveer ontwikkelde zich tot een volwaardig showkorps en liet dat ook zien door de vele successen op het WMC. Sjoerd zijn gedrevenheid hield iedereen wakker, zijn fanatisme was aanstekelijk en zijn persoonlijke warme belangstelling was ontroerend. Maar altijd ging Sjoerd uit van het standpunt dat er nooit één kapitein op een schip kon zijn; je moet het met elkaar doen. Pasveer is een symbiose van trom, fluit, lyra en show. Haal je één element er uit dan werkt de formule niet. Zo hebben alle instructieleden met hem samengewerkt: als een eenheid, altijd gelijkwaardig.

Toen Sjoerd met pensioen ging werd zijn stokje overgenomen door Peter Vulperhorst, maar Sjoerd zijn invloed bleef. Op de achtergrond, maar altijd nieuwsgierig, belangstellend en vooral zeggend waar ’t op staat. Tot vlak voor zijn overlijden bestookte hij ons nog met waarschuwingen als: “Pas op jongens blijf bij je eigen stijl”. Dat zullen we zeker blijven doen.

De muzikale invloed die Sjoerd heeft ingebracht bij Pasveer was, is en zal altijd aanwezig zijn. We zullen hem heel erg missen, maar op deze manier zullen wij Sjoerd Westra altijd blijven herinneren.